Pochodzenie Tête de Moine sięga roku 1192, kiedy to mnisi z opactwa Bellelay w szwajcarskiej Jurze po raz pierwszy wyprodukowali ser, który zadziwiał nie tylko smakiem, ale także długim terminem przydatności do spożycia. Ser bardzo szybko stał się bardzo popularny, ponieważ był używany przez mnichów jako środek płatniczy.

Smak Tête de Moin jest równie wyjątkowy jak jego wygląd. Ser ma pikantny aromat i ujawnia nie tylko nuty kwiatowe, ale także aromaty świeżego siana i grzybów leśnych.

W przeciwieństwie do innych serów twardych, Tête de Moine nie jest krojony w grube plastry, lecz w cienkie wiórki za pomocą specjalnego noża girolle lub pirouette. Ten sposób krojenia owocuje powstawaniem charakterystycznych różyczek, które z natury rzeczy są same w sobie ozdobą deski przekąskowej, czy deski serów.